Кум і кума

Кума нітак напрала,
У маток іх звівала.

Кум дзівіўся: як гожа
Кума ніткі віць можа (2 р).

Наварыў кум ёй піва,
Частаваў так зычліва

І дзівіўся: як гожа
Кума піва піць можа (2 р).

Як з бяседы аднойчы
Кум куму вёў уночы,

Ён дзівіўся: о Божа,
Кума йсці ўжо не можа (2 р).