Хадзіў моладзец па хаці, перахаджаваў

Хадзіў моладзец па хаці, перахаджаваў,
А ён роднаю мамульку ўсё й пабуджываў:
– А устань, устань, мамулька, ўстань ранюсінька,
А пякі жа ты хлябы падсітковаі,
А прыедуць жа к нам госці нівядомаі,
А і будуць жа мне ручкі-ножкі куваць,
Ручкі-ножкі куваць, у няволю адпраўляць.
Вось тады, мая мамулька, ты пуплач-патужы,
Астануцца твае пожанькі някошанаі,
Астануцца і згароды негароджанаі.