Адэлька

У суботу-нядзельку
Апрануся прыстойна.
Апрану камізэльку
І кашулю з бавоўны.

Навяжу сіні гальштук
І пайду да Адэлькі,
Каб ў яе таварыстве
Зазірнуць у бутэльку.

Трай-ля-ля-ля-ля-ля-ляй-ла,
У суботу-нядзельку.
Трай-ля-ля-ля-ля-ля-ляй-ла,
Зазірнуць у бутэльку.

А ў бутэльцы на дне (ха-ха!)
Чорт рагаты жыве (ха-ха!)
І паказвае мне
Адмысловыя фігі.

Згінь, нячысьцік рагаты,
Не пагань маё сьвята.
Шчэ крыху пагасьцюю
У Адэльчынай хаце.

Вып’ю шклянку, другую,
Зьем капусты з сардэлькай,
Засьпяваю, а потым
Пацалую Адэльку.

Трай-ля-ля-ля-ля-ля-ляй-ла,
У суботу-нядзельку.
Трай-ля-ля-ля-ля-ля-ляй-ла,
Пацалую Адэльку.

Ах, Адэля, Адэля,
Не Хрысьціна, ня Гэля,
Не Альбэта, а ты
Да самое труны
Будзеш у сэрцы маім
Назаўсёды…