Я па грыбы пашла – заблудзілася

Я па грыбы пашла – заблудзілася,
Сустрэлася і з суседам – загулялася.
Ой, гулі ды пагулі, загулялася*.

Ужо пеўні пяюць, я дамоў ня йду,
І другія ўжо пяюць, а я й ня думаю.
Ой, гулі ды пагулі, я й ня думаю.

Як зара ўзышла, я дамоў пашла,
Сонца ўзышло – я у двор прышла.
Ой, гулі ды пагулі, я у двор прышла.

Я у хату прышла – полаг адкрываецца,
Мілы прачынаецца, на міне ён лаецца.
Ой, гулі ды пагулі, на міне ён лаецца.

– Дзе ты, шэльма, хадзіла, дзе ты валачылася,
Ўсю ноч валачылася, па пояс памачылася?
Ой, гулі ды пагулі, памачылася.

– Міленькі мой, за табой спала,
Белымі ручкамі цебе абнімала.
Ой, гулі ды пагулі, цебе абнімала.

А ты чаго адурачыўся,
Ат мяне, маладой, атварачаўся?
Ой, гулі ды пагулі, атварачаўся?

* Апошні радок кожнай страфы паўтараецца двойчы.