Рамансы і песні Станіслава Манюшкі

Праснічка

Гожыя дзяўчаткі
Ля праснічак селі –
Тоненькія ніткі
Цягнуцца з кудзелі.
Віся, вераценца,
Віся, ды баржджэй!
Доўга тая любіць,
Дзе нітка даўжэй.
З’ехаў нарачоны
Ў Кралявец віцінай,
Развітаўся шчыра
З каханай дзяўчынай.
Віся, вераценца,
Віся, ды баржджэй.
Доўга тая любіць,
Дзе нітка даўжэй.
Весела прадзецца
Харошай дзяўчыне.
Тры дні сумавала
Аб любым хлапчыне.

Віся, вераценца,
Віся, ды баржджэй.
Доўга тая любіць,
Дзе нітка даўжэй.
Сеў тут іншы хлопец
Прыгожы, ахвочы.
Свецяцца ў дзяўчыны
Ад шчасця зноў вочы.
Віся, вераценца!
Рвецца нітка – ой!
Залілася дзеўка
Чырванню густой.

Спеўны сход