Вандроўная пташка

Пташка, пташка,
Скуль ляціш ты –
Ці не з нашых
Ніў?
Каб пачуць мне
Што аб мілай,
Я б шчаслівы
Быў.
Мо была
Ў яе садочку?
Ці не стрэла
Там
Той найгожай,
Да якой бы
Паляцеў я
Сам?
Ці не чула
Выпадкова
Ты хоць колькі
Слоў
Той, якая
Не выходзіць
З маіх юных
Сноў?
Пташка, пташка,
Адлятаеш –
Ты ў якую
Даль?
Ты пакінула
Шчымлівы
Мне па мілай
Жаль.